Cycladic Savors

Πέντε παραδοσιακές συνταγές γίνονται αφορμή για ταξίδι στις Κυκλάδες και τα περίφημα γαστρονομικά μονοπάτια τους.

Τηνιακή αγκιναρόπιτα

Υλικά:

1 πακέτο φύλλο κρούστας
6 αγκινάρες
1 μεγάλο κρεμμύδι
Κρεμμυδάκι φρέσκο κομμένο σε ροδέλες
Άνηθος
Μαϊντανός
3 αβγά
1/2 κιλό κεφαλογραβιέρα τριμμένη
5 κ.σ. ελαιόλαδο
Αλάτι
Πιπέρι

Eκτέλεση:

Αφού καθαρίσουμε τις αγκινάρες, τις τοποθετούμε σε λεκάνη με νερό και λεμόνι. Κατόπιν τις βράζουμε σε αλατισμένο νερό, με 2 λεμονόκουπες (για να μην μαυρίσουν). Μόλις μαλακώσουν, τις στραγγίζουμε και τις ψιλοκόβουμε. Σε ένα τηγάνι, σοτάρουμε το ξερό και το φρέσκο κρεμμυδάκι, προσθέτουμε τις αγκινάρες και αποσύρουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε τα αβγά, το τυρί, άνηθο, μαϊντανό και αλατοπιπερώνουμε. Σε ένα λαδωμένο ταψί, απλώνουμε τα μισά φύλλα, περιχύνουμε με λίγο λάδι και στρώνουμε τη γέμιση. Καλύπτουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφουμε ξανά με λάδι, ραντίζουμε με λίγο νερό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C για μία ώρα.

Ανδριώτικη φουρτάλια ή φρουτάλια

Υλικά:

500γρ. πατάτες
4-5 αυγά
4 κ.σ. ελαιόλαδο ή γλύνα
2-3 ανδριώτικα λουκάνικα
Δυόσμος
Τριμμένη μυζήθρα
Λίγο γάλα
Αλάτι
Πιπέρι

Εκτέλεση:

Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε τις πατάτες σε ροδέλες. Σε ένα τηγάνι, ρίχνουμε τα λουκάνικα και το ελαιόλαδο ή αφήνουμε τα λουκάνικα να βγάλουν το λίπος τους. Προσθέτουμε τις πατάτες και ανακατεύουμε έως ότου μαλακώσουν. Σε ένα βαθύ πιάτο χτυπάμε τα αβγά, ρίχνουμε λίγο γάλα και αλατοπιπερώνουμε. Προσθέτουμε ντόπιο τυρί τριμμένο και αρωματίζουμε με φρέσκο δυόσμο. Περιχύνουμε το μείγμα με τα λουκάνικα που έχουμε στο τηγάνι και μόλις ψηθεί η μία πλευρά, αναποδογυρίζουμε από την άλλη (με ένα μεγάλο καπάκι κατσαρόλας). Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, σερβίρουμε σε μεγάλη πιατέλα.

Μελόπιτα Μυκόνου

Υλικά για το φύλλο:

600 γρ. αλεύρι
1 φλ. του καφέ λιωμένο βούτυρο
½ κουτ. γλυκού αλάτι
1 φλ. χλιαρό νερό
Επιπλέον βούτυρο για το άνοιγμα του φύλλου

Υλικά για τη γέμιση:

1 κιλό τυροβολιά
4 αυγά
300 γρ. ζάχαρη
2 κουτ. σούπας μέλι
Κανέλλα για πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Βάζουμε σε λεκανίτσα το αλεύρι με το αλάτι και στη μέση ρίχνουμε το λιωμένο βούτυρο. Αρχίζουμε να ζυμώνουμε προσθέτοντας σιγά-σιγά το χλιαρό νερό, μέχρι να γίνει μια σφιχτή και μαλακή ζύμη. Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά για τη γέμιση. Βουτυρώνουμε ένα ταψί και αφού χωρίσουμε τη ζύμη στα δύο (το κάτω φύλλο να έχει περισσότερη ζύμη), ανοίγουμε το φύλλο. Αφού το ανοίξουμε, βάζουμε στην επιφάνεια βούτυρο, τα ξαναδιπλώνουμε και τα ξαναανοίγουμε. Τοποθετούμε στο ταψί και συμπληρώνουμε τη γέμιση. Ανοίγουμε και το δεύτερο φύλλο κατά τον ίδιο τρόπο. Ολοκληρώνουμε την πίτα ενώνοντας τα δύο φύλλα μ’ ένα πιρούνι. Χαράζουμε και τρυπάμε την επιφάνεια της πίτας για να φύγει ο αέρας. Λαδώνουμε την πίτα και ψήνουμε στους 180^o C για 1 ώρα. Μόλις βγει από το φούρνο, την περιχύνουμε με 5-6 κουταλιές της σούπας μέλι.

Καραβόλοι γιαχνί Πάρου

Υλικά για τη γέμιση:

1/2 κιλό σαλιγάκια (καραβόλοι)
1 κιλό ώριμες τριμμένες ντομάτες
1 κιλό κρεμμύδια ξερά
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1-2 φύλλα δάφνης
Κύμινο
Αλάτι
Πιπέρι
Αλεύρι

Εκτέλεση:

Τοποθετούμε τα σαλιγκάρια σε ένα σουρωτήρι, ρίχνουμε αλεύρι και σκεπάζουμε καλά, για να μη φύγουν. Μετά από 5-6 μέρες, τα πλένουμε πάρα πολύ καλά αρκετές φορές.
Ρίχνουμε τους καραβόλους σε κατσαρόλα με αλατισμένο νερό και βράζουμε για 5 λεπτά. Σουρώνουμε, κόβουμε με ένα μαχαίρι την άκρη τους, ξεπλένουμε καλά και τους αφήνουμε να κρυώσουν. Σε μια άλλη κατσαρόλα, προσθέτουμε νερό, αλάτι και τα κρεμμύδια. Μόλις μαραθούν, ρίχνουμε το λάδι, την ντομάτα, το πιπέρι, τη δάφνη, το κύμινο και στο τέλος τα σαλιγκάρια. Βράζουμε ώσπου να απορροφήσουν όλα τα υγρά και να μείνουν με το λάδι τους.

Πατάτες πενταράτες Νάξου

Υλικά:

1/2 κιλό πατάτες Νάξου
1/2 κιλό κρεμμύδια ξερά
Αλάτι
Πιπέρι
Λάδι για τηγάνισμα
Γραβιέρα Νάξου τριμμένη

Εκτέλεση:

Πλένουμε τις πατάτες πολύ καλά και τις κόβουμε σε ροδέλες, με τη φλούδα τους. Τις ρίχνουμε σε καυτό λάδι και τηγανίζουμε. Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες. Τα προσθέτουμε στο τηγάνι με τις πατάτες και ανακατεύουμε. Αλατοπιπερώνουμε και συνεχίζουμε το τηγάνισμα. Αφαιρούμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τριμμένη γραβιέρα και σερβίρουμε.

Περισσότερη Ελλάδα

26 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Andros, Greece, Mykonos, Paros, Tinos

Θαρρείς πως η λέξη «χωριό» δεν έχει θέση στο lifestyle λεξικό της Μυκόνου, ωστόσο ο απόλυτος ελληνικός προορισμός έρχεται να σε διαψεύσει με έναν ακόμα κρυμμένο άσσο στο μανίκι του, την Άνω Μερά. Ο δεύτερος οικισμός του νησιού προέκυψε από τη συνένωση πολλών χωριών -στην τοπική διάλεκτο ο όρος έχει την έννοια της αυτόνομης κατοικίας δίπλα σε χωράφι- σε απόσταση 8χλμ. από τη Χώρα. Το παραπλανητικό πρώτο συνθετικό του τοπωνύμιου -Άνω- θα φέρει στο μυαλό σου Άνω και Κάτω Παναγιές, Άνω και Κάτω Κουφονήσια, όμως θα σε απογοητεύσω, αφού η Άνω Μερά δεν έχει κάτω ταίρι…

ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ

Μοναδική από τη φύση της, ήρεμη και χαλαρή, η Άνω Μερά μοιάζει με ευχάριστο διάλειμμα από τους έντονους ρυθμούς της Χώρας. Περιμένει να ανταποκριθείς στο κάλεσμά της και να ανηφορίσεις προς την ανοιχτή πλακόστρωτη πλατεία της, διαμορφωμένη μόλις το 2001. Να επιλέξεις ένα από τα καφενεδάκια της για ελληνικό στη χόβολη ή μία από τις φημισμένες ταβέρνες της για ποιοτική κρεατοφαγία, όπερ σημαίνει λουκάνικα, φοβερές σταβλίσιες μπριζόλες και τοπική λούζα. Να αναζητήσεις το εργαστήριο κοπανιστής και να προμηθευτείς εκείνο το πικάντικο τυρί από κατσικίσιο γάλα απευθείας από την πηγή! Αν ανήκεις στο ωραίο φύλο, να κακομάθεις τον εαυτό σου με περιποιήσεις προσώπου και σώματος στο spa που λειτουργεί εδώ. Να περπατήσεις προς το λευκό γαλήνιο μοναστήρι της, γύρω από τον οποίο απλώνεται ο οικιστικός ιστός, και να μάθεις την ιστορία του…

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΟΥΡΛΙΑΝΗ

Μπροστά στη θέα των μικροσκοπικών ανοιγμάτων του πάλλευκου κτίσματος, ο λογισμός σου τρέχει πίσω στις εποχές που οι ιερομόναχοι έριχναν στις οπές καυτό λάδι, με σκοπό να απωθήσουν τους εκάστοτε επιδρομείς… Κουβεντιάζοντας με κάποιον από τους πατέρες της μονής, θα γνωρίσεις την πορεία της στο χρόνο και την πολύτιμη αρωγή της στους εθνικούς αγώνες.
Σύμφωνα με την παράδοση, λοιπόν, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τουρλιανής, έργο του ευαγγελιστή Λουκά, βρέθηκε να επιπλέει στα νερά της παραλίας του Τούρλου στις αρχές του 16ου αιώνα. Για το φόβο των πειρατών, οι Μυκονιάτες έκριναν απαραίτητο να προστατεύσουν το θεόσταλτο κειμήλιο, μεταφέροντάς το σε ασφαλές μέρος μακριά από τη θάλασσα. Κάπως έτσι, έφτασε στην Άνω Μερά…

Οι θεμέλιοι λίθοι για το «σπίτι» της Παναγιάς μπήκαν το 1542 από δύο Παριανούς μοναχούς, οι οποίοι ίδρυσαν τα πρώτα κελιά και την εκκλησία. Ωστόσο, το μοναστήρι της Τουρλιανής πήρε την τελική του μορφή περίπου διακόσια χρόνια αργότερα, όταν το 1757 ο Ιγνάτιος Μπάσουλας υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο εσωτερικό του και να το ανακαινίσει. Θαμπωμένος από τα πλούτη της Δυτικής Εκκλησίας, είχε ασπαστεί τον καθολικισμό κατά την παραμονή του στην Ιταλία, όμως γυρίζοντας στα πάτρια εδάφη μετανόησε και θέλησε να εξιλεωθεί. Έπειτα από εργασίες δέκα ετών και διάθεση μεγάλου μέρους της προσωπικής περιουσίας του, ο ηγούμενος μπορούσε να υπερηφανεύεται για την ανέγερση ενός ιερού «φρουρίου», με υπέροχο ξύλινο σκαλιστό τέμπλο, επικαλυμμένο με φύλλα χρυσού, από Ιταλούς τεχνίτες… Κι εσύ, σήμερα, μπορείς να θαυμάζεις το σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής…

Περισσότερα στην Μύκονο

24 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Mykonos

Σύντομο οδοιπορικό στην Ερμούπολη της αριστοκρατίας και τη μεσαιωνική Άνω Σύρο. Στη Σύρο του Μάρκου Βαμβακάρη αλλά και την πατρίδα του Σαν Μιχάλη.

Η Σύρος δεσπόζει στην καρδιά των Κυκλάδων ως πραγματική αρχόντισσα του Αιγαίου. Αν και μικρή, με έκταση 84 τ.χλμ., είναι το πιο πυκνοκατοικημένο νησί των Κυκλάδων και έχει ζωή χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Η Σύρος είναι κράμα κοινωνικών τάξεων και πολιτισμών, Δύσης και Ανατολής, Ορθοδοξίας και Καθολικισμού. Είναι η Σύρος της αστικής τάξης του 19ου αιώνα, η Σύρος του εμπορίου, της βιομηχανίας, της ναυτιλίας και των γραμμάτων. «Στη Σύρο ξαναγεννήθηκε η Ελλάδα», είπε κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αποτυπώνοντας σε πέντε λέξεις το μεγαλείο του νησιού.

Ανάπτυξη, πρόοδος, πολιτισμός και πλούτος ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της Σύρου μετά το 1826, όταν η πείρα και οι γνώσεις των προσφύγων από τα Ψαρά, τη Χίο και τη Σμύρνη, πλουσίων και φτωχών, δημιούργησαν το οικονομικό και πολιτιστικό θαύμα εκείνης της εποχής, καθιστώντας την πρωτεύουσα του νησιού Ερμούπολη το πρώτο βιομηχανικό κέντρο και λιμάνι στην Ελλάδα με φήμη αντάξια των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Σεργιανίζοντας στην αριστοκρατική πόλη αναγνωρίζεις την αίγλη του παρελθόντος στα επιβλητικά νεοκλασικά κτήρια και στα παλιά αρχοντικά που δεσπόζουν στη φημισμένη αριστοκρατική συνοικία Βαπόρια, κάνοντας ένα σύντομο μα υπέροχο ταξίδι στον χρόνο.

Ερμούπολη

Η πρωτεύουσα της Σύρου Ερμούπολη, ένα πραγματικό στολίδι για ολόκληρο το νησί και διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων, αποπνέει μια αύρα ρομαντισμού και αριστοκρατίας με τα νεοκλασικά κτήρια και τα γραφικά καφενεδάκια της. Κατά την περιήγησή σου στην πόλη, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς το εντυπωσιακό Δημαρχείο της Σύρου, σχεδιασμένο από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ, που δεσπόζει στην ιστορική πλατεία Μιαούλη –μια από τις μεγαλύτερες μαρμαρόστρωτες πλατείες της Ελλάδας- από το 1898.

Κόσμημα για ολόκληρο το νησί αποτελεί και το θέατρο Απόλλων, ένα λαμπρό οικοδόμημα του 1864 που αποτελεί μικρογραφία της σκάλας του Μιλάνου. Στη σκηνή του Απόλλωνα έχουν παρουσιαστεί σπουδαίες όπερες και οπερέτες, ενώ στις μέρες μας φιλοξενούνται παραστάσεις των τοπικών ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων, πολιτιστικές εκδηλώσεις και το φεστιβάλ «Ερμουπόλεια».

Άνω Σύρος ή Απάνω Χώρα

Ο μεσαιωνικός οικισμός της Άνω Σύρου απέχει μόλις 3,5χλμ. από το λιμάνι της Ερμούπολης και αγναντεύει πανοραμικά το κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού. Περνώντας τις πύλες του παλιού κάστρου, τη λεγόμενη Καμάρα, χάνεσαι σε αλλοτινές εποχές, αναγνωρίζεις τα σημάδια της ενετοκρατίας και περιπλανιέσαι στα σοκάκια, όπου αντηχούν μελωδίες του Βαμβακάρη και ευωδιάζουν συριανές σπεσιαλιτέ από τις ταβέρνες του οικισμού.

Τρύπωσε στο πρώτο κουτούκι που θα σου κάνει κλικ και κάνε ένα γευστικό διάλειμμα, δοκιμάζοντας παραδοσιακά πιάτα της συριανής κουζίνας, όπως καπαροσαλάτα, μαϊντανοσαλάτα, αθερινόπιτα, χταποδοκεφτέδες, λιαστές ντομάτες τηγανητές με κουρκούτι, κρέας κυδωνάτο, λουκάνικα και χοιρινό με λάχανο και μαραθιά, φρέσκο ψάρι μαγειρεμένο με ξερή κάπαρη και πεντανόστιμες παστελαριές από σύκο που ταιριάζουν άψογα με το τσίπουρο και το ντόπιο τυρί Σαν Μιχάλη.

Μετά το απαραίτητο πεντανόστιμο break και περιπλανώμενος στα δαιδαλώδη στενά καλντερίμια, θα φτάσεις στο πιο ψηλό σημείο της Άνω Σύρου, στο λόφο όπου ορθώνεται επιβλητικός από την εποχή του Μεσαίωνα ο Σαν Τζώρτζης. Πρόκειται για τον Καθολικό Καθεδρικό Ναό της Σύρου που αρχικά χτίστηκε γύρω στο 1200 και αποτελεί τον μεγαλύτερο και μεγαλοπρεπέστερο καθολικό ναό στο νησί.

Η Σύρος είναι ένα λαμπρό παράδειγμα πολυπολιτισμικότητας και αποδοχής της διαφορετικότητας. Πιστοί και των δύο δογμάτων του Χριστιανισμού, Ορθόδοξοι και Καθολικοί, συνυπάρχουν αρμονικά εδώ και αιώνες στο νησί παρά τις όποιες θρησκευτικές διαφορές και πεποιθήσεις, αποτελώντας πρότυπο προς μίμηση. Το Πάσχα στη Σύρο επιβεβαιώνει τα παραπάνω και είναι μοναδική εμπειρία που πρέπει να ζήσεις. Στην πρωτεύουσα της Σύρου το Πάσχα Ορθοδόξων και Καθολικών γιορτάζεται ταυτόχρονα (ανεξαρτήτως ημερομηνίας του Καθολικού Πάσχα) με ειδική άδεια από τον Πάπα σε μια μοναδική ατμόσφαιρα κατάνυξης, ενότητας και αγάπης.

Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη

Ως γενέτειρα του Μάρκου Βαμβακάρη, η Σύρος δεν θα μπορούσε παρά να αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο συνθέτη και δημιουργό της «Φραγκοσυριανής» με την ίδρυση ενός μουσείου, αφιερωμένου στη ζωή και το έργο του. Το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη φιλοξενείται σε μια αναπαλαιωμένη διώροφη κατοικία της Άνω Σύρου από το 1995, δίνοντας την ευκαιρία στους φίλους του «πατριάρχη» του ρεμπέτικου να θαυμάσουν φωτογραφίες και προσωπικά του αντικείμενα, χειρόγραφα, στίχους, ρούχα και παπούτσια του (ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε περί τα 50 ζευγάρια!), την ταυτότητά του, το ρολόι και τη βέρα του, εργαλεία, καθώς επίσης πολύ προσωπικά αντικείμενα που παραχώρησε η οικογένεια του μεγάλου ρεμπέτη.

Σαν Μιχάλη

Έχοντας ολοκληρώσει την επίσκεψη στο Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, νιώθεις πανέτοιμος για ένα road trip στο βόρειο τμήμα του νησιού. Πίσω από τον λόφο του Σαν Τζώρτζη ο δρόμος συνεχίζει προς τα ορεινά της Σύρου. Ακολουθώντας πορεία προς την Απάνω Μεριά και οδηγώντας με φόντο ένα τραχύ ορεινό τοπίο με πεζούλες, ξερολιθιές, απόκρημνους βράχους και συντροφιά μυρωδιές από θυμάρι, φτάνεις στο ερειπωμένο χωριό του Άη Μιχάλη ή Σαν Μιχάλη (5χλμ. από την Άνω Σύρο), από το οποίο πήρε το όνομά του το τυρί ΠΟΠ Σαν Μιχάλη, με την μοναδική πικάντικη γεύση.

Περπατάς στα δρομάκια ανάμεσα στα ξεχασμένα από το χρόνο σπίτια και φτάνεις ως την άκρη του οικισμού, για να δεις την απεραντοσύνη του Αιγαίου κι ένα πορφυρό ηλιοβασίλεμα, ισάξιο της Σαντορίνης. Ανακαλύπτοντας την Απάνω Μεριά με αυτοκίνητο, εκτός από την πανέμορφη θέα στο απέραντο γαλάζιο, θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις την περιήγηση σε οικισμούς, όπως ο Μύτακας, το Παπούρι, το Ρηχωπό και το Πλατύ Βουνί. Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκονται επίσης οι αρχαιολογικοί χώροι της Χαλανδριανής, του Καστρίου και των Γραμμάτων.

Syros by night

Επιστρέφεις στην Ερμούπολη και αδημονείς να δοκιμάσεις χαλβαδόπιτα και τα περίφημα συριανά λουκούμια, προλογίζοντας ιδανικά τη νυχτερινή έξοδό σου. Η διασκέδαση στη Σύρο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα υπόλοιπα κοσμοπολίτικα νησιά των Κυκλάδων. Ωστόσο οι ρυθμοί εδώ είναι πιο χαλαροί και μπορείς άνετα να πιεις το ποτό σου χωρίς να συναντάς τον καλοκαιρινό συνωστισμό άλλων νησιών. Στην Ερμούπολη θα συναντήσεις ατμοσφαιρικά cafes και bars με εναλλακτική ροκ διάθεση, στις παραλίες της Ποσειδωνίας και του Γαλησσά κεφάτα μπαράκια, ενώ στην Άνω Σύρο μαγαζάκια για αυθεντική ρεμπέτικη μουσική.

Δείτε περισσότερα για την Σύρο

21 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Drafts, Syros

Αν η Σαντορίνη το καλοκαίρι σφύζει από ζωή και κοσμοπολιτισμό, η ατίθαση και μοναχική «γειτόνισσά» της, η Θηρασιά, μοιάζει να απολαμβάνει την ησυχία της.

Κι αν σήμερα αυτά τα δύο νησιά αποτελούν δύο διαφορετικά κομμάτια γης στο χάρτη, χιλιάδες χρόνια πριν ήταν ένα∙ μαζί με τις Καμένες και το Ασπρονήσι αποτελούσαν τμήματα της προϊστορικής νήσου Στρογγύλης, μεγάλο μέρος της οποίας καταποντίστηκε κατά τη μινωική έκρηξη του ηφαιστείου περί το 1613 π.Χ. Γεννημένη, λοιπόν, από δισεκατομμύρια τόνους λάβας και στάχτης, η Θηρασιά καλύπτει μια έκταση 9,246 τ.χλμ. δυτικά της Σαντορίνης. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Αμμούδι της Οίας και απέχει περίπου ένα ναυτικό μίλι, όπερ σημαίνει ότι προσεγγίζεται από θαλάσσης με καραβάκι σε λιγότερο από 20 λεπτά. Τόσο κοντά κι όμως τόσο μακριά!

Αν η Σαντορίνη είναι ένας από τους top ταξιδιωτικούς προορισμούς παγκοσμίως με αλματώδη τουριστική ανάπτυξη, η Θηρασιά είναι ένα νησί με αντιστρόφως ανάλογη πορεία, όπου λες και πάγωσε ο χρόνος. Εδώ οι ρυθμοί πέφτουν, η ένταση εξαφανίζεται και το καθηλωτικό τοπίο γίνεται απόλυτος πρωταγωνιστής. Η Θηρασιά είναι ένα νησί-εμπειρία με άγονη ηφαιστειακή γη, ατελείωτες ξερολιθιές και πεζούλες, μαύρες παραλίες και δυνατά μελτέμια. Η Θηρασιά είναι το πιο ζεν νησί των Κυκλάδων με αποδείξεις.

Ταξίδι στο χρόνο και τους οικισμούς της Θηρασιάς

Ρίβα

Καθώς αποβιβάζεσαι από το πλοιάριο στη Ρίβα, το σύγχρονο λιμάνι στο βόρειο άκρο του νησιού, έχεις την αίσθηση πως κάποιο λάθος έγινε. Πως μπήκες σε μια χρονομηχανή που σε ταξίδεψε χρόνια πίσω, όταν όλα ήταν δύσκολα, ωστόσο αγνά και αυθεντικά. Ο τόπος αποπνέει μια πρωτόγνωρη ηρεμία, ενώ τα ηφαιστειακά πετρώματα και τα ατελείωτα σκούρα βράχια προσθέτουν το δικό τους λιθαράκι στο ήδη άγριο, «σκληρό» σκηνικό. Πολύχρωμες βαρκούλες που αρμενίζουν πάνω στα γαλήνια νερά και παραδοσιακές ψαροταβέρνες κατά μήκος του γιαλού σε «καλωσορίζουν» στα χώματα της Θηρασιάς.

Αγία Ειρήνη

Από τη Ρίβα αναχωρεί το τοπικό λεωφορείο για τους υπόλοιπους οικισμούς του νησιού, ενώ εδώ βρίσκεται και η αφετηρία ταξί. Χτισμένος σε ύψωμα πάνω από το γραφικό επίνειο βρίσκεται ο οικισμός της Αγίας Ειρήνης,. Σύμφωνα με την παράδοση, από την παλιά ομώνυμη εκκλησία του χωριού – και συγκεκριμένα από τη λατινική ονομασία Santa Irene- πήρε το όνομά της η Σαντορίνη.

Μανωλάς, η πρωτεύουσα

Περίπου 4,5 χλμ. μακριά από την Αγία Ειρήνη βρίσκεται ο Μανωλάς, η πρωτεύουσα του νησιού και ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος από τους οικισμούς της Θηρασιάς. Χτισμένος στο φρύδι της καλντέρας του νησιού θυμίζει μικρογραφία των Φηρών –μόνο ως προς τη δόμηση του οικιστικού ιστού- και χαρίζει απρόσκοπτη θέα στην Καλντέρα της Σαντορίνης και το Ηφαίστειο. Το παραδοσιακό κυκλαδίτικο χωριό του 19ου αιώνα με τα στενά καλντερίμια, τα λαξευμένα μέσα στα ηφαιστειακά πετρώματα σπίτια, τους παλιούς ανεμόμυλους, την επιβλητική εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του 1874 και τη νοσταλγική ατμόσφαιρα, έχει καταλύματα, μαγαζάκια, παντοπωλείο, ATM, περιφερειακό ιατρείο και παραδοσιακό ξυλόφουρνο. Ανεπηρέαστος από την τουριστική ανάπτυξη, όπως άλλωστε ολόκληρο το νησί, είναι ιδανικός προορισμός για όσους αρκούνται στις απλές, μικρές απολαύσεις της ζωής.

Επίνειο του Μανωλά είναι ο Κόρφος, που συνδέεται με το χωριό μέσω φιδογυριστού λιθόστρωτου μονοπατιού. Αν θελήσεις να κατεβείς στο παλιό λιμάνι της Θηρασιάς, θα κατηφορίσεις 270 σκαλοπάτια, απολαμβάνοντας το μοναδικό τοπίο με τους ηφαιστειογενείς κοκκινωπούς βράχους και τη συγκλονιστική θέα στο απέραντο μπλε της θάλασσας του Αιγαίου. Στο απάνεμο τουριστικό λιμανάκι του Κόρφου θα βρεις πολλά ταβερνάκια για παραδοσιακές τοπικές σπεσιαλιτέ και φρέσκο ψάρι.

Έτερος οικισμός του νησιού με ζωή και τον χειμώνα, είναι ο Ποταμός, χτισμένος μέσα σε ρεματιά – εξ ου και το όνομα- στην ενδοχώρα της Θηρασιάς. Αξίζει να φτάσεις ως εδώ, για να δεις τις υπόσκαφες κατοικίες, τις προσεγμένες αυλές και τις εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου και της Παναγιάς της Γιάτρισσας στο κέντρο του χωριού.

Η συγκίνηση της ανακάλυψης

Αν θέλεις να βιώσεις μια μοναδική εμπειρία, θα κινηθείς προς το νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, με προορισμό τον πρώην αγροτικό οικισμό της Αγριλιάς. Το ερειπωμένο πλέον χωριουδάκι με τα υπόσκαφα σπίτια και τις παλιές κάναβες, ήταν ο παλαιότερος και μεγαλύτερος οικισμός της Θηρασιάς μέχρι το 1928, οπότε και σταδιακά άρχισε να ερημώνει. Στην είσοδό του βρίσκεται μια από τις ομορφότερες εκκλησίες σε όλο το Αιγαίο, ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου ή Παναγιά του Λαγκαδιού, χτισμένη το 1887.

Αν συγκαταλέγεσαι στους λάτρεις της πεζοπορίας, τότε με ορμητήριο τον Μανωλά και νοτιοανατολική κατεύθυνση, μπορείς να προσεγγίσεις ένα δεύτερο ερειπωμένο χωριό, την Κέρα. Σαν φτάσεις εδώ ή ακόμη πιο ψηλά στο ανεμοδαρμένο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία (ένα από τα 21 εκκλησάκια του νησιού) σε υψόμετρο 270μ., θα απολαύσεις μια θέα προς το Ηφαίστειο που πραγματικά κόβει την ανάσα. Από εδώ ξεκινά και η διαδρομή που οδηγεί νοτιότερα, στο ακρωτήρι της Τρυπητής και το Μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου (ή Παναγιά η Κέρα). Σε τούτο το αγνάντι του πελάγους, θα διαπιστώσεις με χαρά πως η πεζοπορία στη Θηρασιά αποτελεί πραγματική αποκάλυψη.

Μαύρες ηφαιστειακές παραλίες

Το τοπίο στις ακρογιαλιές της Θηρασιάς απέχει παρασάγγας από το κυκλαδίτικο δίπολο τιρκουάζ νερά-ζαχαρένια αμμουδιά, ωστόσο η εντυπωσιακή εικόνα με τα μαύρα βότσαλα, τις απόκρημνες ακτές και την εντυπωσιακή θέα στο Ηφαίστειο, αποζημιώνει και με το παραπάνω κάθε ταξιδιώτη. Οι πιο γνωστές παραλίες της Θηρασιάς είναι αυτές της Ρίβας και του Κόρφου, που χάρη στον ηφαιστειογενή χαρακτήρα του εδάφους έχουν χοντρό μαύρο βότσαλο, ελαφρόπετρες και πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά.

Πώς θα πάτε

Στη Θηρασιά θα φτάσετε εύκολα με τα πλοιάρια που αναχωρούν από το Αμμούδι της Σαντορίνης μέσα σε περίπου 20 λεπτά. Εναλλακτικά, με επιβατικό-οχηματαγωγό πλοίο από το λιμάνι του Αθηνιού που εκτελεί δρομολόγια προς το λιμάνι της Ρίβας και του Κόρφου. Η Θηρασιά συνδέεται και απευθείας με τον Πειραιά μέσω της γραμμής Πάρος-Νάξος-Ίος-Σίκινος-Φολέγανδρος-Θηρασιά-Σαντορίνη-Ανάφη.

13 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Santorini

Η Νάξος, το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, εκτός από κοσμικές πολυσύχναστες πλαζ έχει να επιδείξει παρθένες τροπικές παραλίες με καταγάλανα νερά, χρυσαφένιες αμμοθίνες και δάση από κέδρους ή άγριας ομορφιάς ερημικά ακρογιάλια με βαθιά θάλασσα και χοντρά βότσαλα. Κάποιες είναι δυσπρόσιτες και απομονωμένες, άλλες εύκολα προσβάσιμες, ωστόσο ανέγγιχτες από τον μαζικό τουρισμό. Βουτιές και χαλάρωση τώρα σε 15+1 παρθένες αξιώτικες παραλίες μακριά από την κοσμοσυρροή!

Χαβάη

Η Χαβάη των Κυκλάδων, «κρυμμένη» πίσω από ένα μικρό κεδρόδασος λίγο πριν το Αλυκό, περιτριγυρισμένη από βράχους και λευκούς αμμόλοφους, δεν απέχει πολύ από την κινηματογραφική Γαλάζια Λίμνη. Αυτή η μη οργανωμένη παραλία της Νάξου φαντάζει ιδανική για ζευγάρια, φυσιολάτρες, αλλά και γυμνιστές. Για να βουτήξετε στα γαλαζοπράσινα τροπικά νερά και να περπατήσετε κατά μήκος της αμμουδιάς πρέπει να κατηφορίσετε προσεκτικά σε ένα απότομο βραχώδες μονοπάτι. Το σίγουρο είναι πως το ειδυλλιακό σκηνικό θα σας κρατήσει στην ερημική Χαβάη μέχρι το ηλιοβασίλεμα, οπότε εφοδιαστείτε με τις απαραίτητες προμήθειες (νερό, φαγητό, κλπ.) και απολαύστε τη θέα. Απέχει περίπου 21χλμ. από τη Χώρα της Νάξου.

Αλυκό

Δεν είναι μία παραλία, αλλά μία χερσόνησος με διαδοχικούς ορμίσκους που έχουν θέα στη νότια Νάξο. Κάτω από το προστατευόμενο κεδρόδασος του Αλυκού βρίσκονται παρθένες αμμουδιές με γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά, ιδανικές για όσους θέλουν να αποφύγουν την πολυκοσμία και τη βαβούρα. Πρόκειται για μη οργανωμένες παραλίες, «καλυμμένες» με ζαχαρένια αμμουδιά, όμως ο καταγάλανος βυθός τους έχει αρκετά βράχια. Το Αλυκό έχει εξωτικό χαρακτήρα, αμμοθίνες, ένα μικρό εκκλησάκι στην άκρη και θέα που φτάνει ως την Ηρακλειά και την Ίο. Παρά το γεγονός ότι είναι σχετικά απομονωμένη περιοχή, είναι εύκολα προσβάσιμη μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου και απέχει 20χλμ. από τη Χώρα της Νάξου.

Γλυφάδα

Ανοιχτός κόλπος ανάμεσα στο Αλυκό και το Καστράκι, στα νοτιοδυτικά της Νάξου (16χλμ. από τη Χώρα). Όσοι φτάνουν στην τεράστια αμμουδερή παραλία Γλυφάδα δεν χορταίνουν τις βουτιές στην πεντακάθαρη σμαραγδένια θάλασσα και το περπάτημα πάνω στη χρυσαφένια άμμο. Η παραλία προσφέρεται και για θαλάσσια sports.

Καστράκι

Το Καστράκι είναι μια από τις μεγαλύτερες παραλίες της Νάξου, μήκους 3χλμ., ιδανική για χαλάρωση και περισυλλογή πάνω στη σιμιγδαλένια άμμο, ηλιοθεραπεία κάτω από τον λαμπερό κυκλαδίτικο ήλιο και για βουτιές στα παγωμένα γαλαζοπράσινα νερά. Το σκηνικό αυτής της θαλασσινής όασης συμπληρώνουν οι κέδροι πάνω στους ξανθούς αμμόλοφους και οι βράχοι που δημιουργούν μικρούς ιδανικούς για γυμνισμό κολπίσκους. Γειτνιάζει με την παραλία Μικρής Βίγλα και απέχει 15χλμ. από τη Χώρα της Νάξου.

Παρθένος

Όπως υποδηλώνει το όνομά της, πρόκειται για μια παρθένα παραλία με χρυσαφένια αμμουδιά, καταγάλανα νερά κι ένα κεδρόδασος στο φόντο της, 16χλμ. νοτιοδυτικά της Χώρας Νάξου. Στην Παρθένο, μήκους 650μ., συρρέουν οι λάτρεις του kite surfing και της ιστιοσανίδας, καθώς οι άνεμοι που πνέουν στην περιοχή είναι ιδανικοί για τα συγκεκριμένα θαλάσσια sports. Ένας βραχώδης σχηματισμός χωρίζει τον κλειστό κολπίσκο των extreme sports από τη γειτονική οργανωμένη παραλία της Μικρής Βίγλας.

Σαχάρα

Στη νότια πλευρά της χερσονήσου Αλυκό εκτείνεται μια ατελείωτη παραλία που φτάνει ως το Καστράκι. Η Σαχάρα είναι μη οργανωμένη παραλία με ζαχαρένια αμμουδιά και εξωτική γαλαζοπράσινη θάλασσα.

Πυργάκι

Η παραλία Πυργάκι πήρε το όνομά της από τον λόφο που υψώνεται πάνω της, ο οποίος στο παρελθόν υπήρξε παρατηρητήριο για πειρατικά πλοία. Απέραντη αμμουδερή παραλία με κέδρους, σκίνους, εξωτικά πράσινα νερά που βαθαίνουν γρήγορα, θέα στην Ηρακλειά και την Ίο, αλλά και απόλυτη ηρεμία. Στα άκρα της υπάρχουν μικροί κολπίσκοι με σπηλιές για εξερεύνηση και ψαροντούφεκο. Στην περιοχή υπάρχουν ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Το Πυργάκι βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή της Νάξου δίπλα στο Αλυκό και 20χλμ. μακριά από τη Χώρα.

Ορκός

Η δαντελωτή ακτή του Ορκού ουσιαστικά είναι συνεχόμενοι κολπίσκοι ανάμεσα στην Πλάκα και τη Μικρή Βίγλα. Τη μονοτονία της συνεχόμενης λευκής αμμουδιάς τους σπάνε οι βράχοι που ουσιαστικά χωρίζουν την παραλία του Ορκού σε μικρά «ατομικά» ακρογιάλια. Ιδανική για όσους θέλουν να ξεφύγουν από την πολυκοσμία και να απολαύσουν μοναχικές βουτιές στα κρυστάλλινα νερά. Ο Ορκός απέχει περίπου 11χλμ. από τη Χώρα της Νάξου.

Αμπράμ

Βορινός κολπίσκος δίπλα στον οικισμό του Κάμπου, σε απόσταση 20χλμ. από τη Χώρα Νάξου. Μακριά από τις ορδές των τουριστών, διατηρεί ανόθευτο το φυσικό κάλλος του και σας περιμένει για αναζωογονητικές βουτιές στα ζεστά νερά, για περπάτημα πάνω στο λευκό βοτσαλάκι και σιέστα κάτω από τα αρμυρίκια. Η παραλία Αμπράμ είναι ιδανική για windsurfing και θαλάσσια σπορ, καθώς τα μελτέμια του Αυγούστου την πιάνουν αρκετά. Στην περιοχή υπάρχουν ταβερνάκια και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Λιώνας

Απομακρυσμένη παρθένα παραλία με άγρια ομορφιά και διάφανα βαθιά νερά, στα βορειοανατολικά της Νάξου (40χλμ. από τη Χώρα και 9χλμ. από την Κόρωνο). Ως παλιό λιμάνι εξαγωγής σμύριδας, ο όρμος του Λιώνα έχει μαύρο βότσαλο από το σπάνιο ορυκτό σμυρίγλι και βραχώδες τοπίο. Μην την επισκεφθείτε σε περίοδο με δυνατούς βόρειους ανέμους.

Αγιασσός

Ήσυχη αμμοσκέπαστη παραλία μήκους 750μ. με πεντακάθαρη θάλασσα και φουντωτά αρμυρίκια, 22χλμ. νοτιοδυτικά της Χώρας Νάξου. Ιδανική για οικογένειες με παιδιά καθώς έχει ρηχά νερά και δεν την πιάνουν ούτε τα μελτέμια του Αυγούστου. Οι σπηλιές στις άκρες της παραλίας προσφέρονται για ψαροντούφεκο. Στην Αγιασσό θα βρείτε και ταβέρνες για φρέσκο ψάρι και αξιώτικες σπεσιαλιτέ.

Πάνερμος

Περίπου 14χλμ. από τη Μουτσούνα, στο τέλος του δρόμου, θα αντικρίσετε τον μικρό στενόμακρο κολπίσκο Πάνερμο. Στο γαλήνιο απάνεμο λιμανάκι αγκυροβολούν συχνά σκάφη, ενώ εδώ καταφεύγουν και οι παραθεριστές που αναζητούν τη χαλάρωση μακριά από την κοσμοσυρροή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στοιχείο της παραλίας είναι οι φοίνικες, ακριβώς δίπλα στη σμαραγδένια θάλασσα.

Ψιλή Άμμος

Τοπίο τροπικό… με αμμόλοφους, κεδρόδασος, ψιλή χρυσαφένια άμμο, γαλαζοπράσινη διάφανη θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι και θέα στα Κουφονήσια. Η παραλία-έκπληξη της Νάξου βρίσκεται ανάμεσα στον Πάνορμο και τη Μουτσούνα, 12χλμ. μακριά από την Απείρανθο. Δεν είναι οργανωμένη, όπερ σημαίνει ότι πρέπει να φτάσετε εδώ εφοδιασμένοι με όλες τις απαραίτητες προμήθειες.

Κλειδός

Οι κολπίσκοι του Κλειδού βρίσκονται στη νοτιοανατολική ακτή της Νάξου, στον ομώνυμο οικισμό. Με ορμητήριο τη Μουτσούνα και διανύοντας 12χλμ. επί του παραλιακού δρόμου, περνάτε το Κανάκι και φτάνετε στο ιδανικό σημείο, για να χαλαρώσετε μακριά από τις κοσμικές πλαζ του νησιού. Βράχια χωρίζουν την αμμουδερή παραλία σε ήσυχα prive ακρογιάλια, όπου θα απολαύσετε ήσυχοι το μπάνιο σας. Πάρτε μαζί σας μάσκα για να εξερευνήσετε τον βυθό.

Καλαντός

Η πιο απομονωμένη παραλία της Νάξου, στο νοτιότερο άκρο του νησιού. Εδώ η ακρογιαλιά από τη μία πλευρά ανταμώνει με τη θάλασσα, ενώ από την άλλη με μια λιμνούλα. Η πρόσβαση προτείνεται από θαλάσσης με τα ημερήσια εκδρομικά καραβάκια. Εναλλακτικά θα προσεγγίσετε στον Καλαντό από το Φιλώτι, διανύοντας μια απόσταση 24χλμ. σε δύσκολο δρόμο -υπάρχει κι ένα κομμάτι βατού χωματόδρομου. Εφοδιαστείτε με τις απαραίτητες προμήθειες, καθώς δεν είναι οργανωμένη.

Αμμίτης

Στα βορειοδυτικά της Νάξου, 2χλμ. από το χωριό Εγγαρές και 11χλμ. από τη Χώρα, βρίσκεται μια μη οργανωμένη παραλία που αγαπούν οι βοριάδες, με ιδανικά κύματα για τους λάτρεις του windsurfing, λευκή αμμουδιά και καταγάλανα νερά. Προσοχή αν φτάσετε στον Αμμίτη με παιδιά, καθώς στην περιοχή υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα.

Περισσότερα για την Νάξο

12 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Naxos

Η φάβα, το ντοματάκι Σαντορίνης, η λευκή μελιτζάνα και το γλυκό Vinsanto -ο θησαυρός της θηραϊκής γης- φτάνουν στο τραπέζι σας και σας συστήνουν την περίφημη σαντορινιά κουζίνα.

Οι αλλεπάλληλες εκρήξεις του ηφαιστείου «ευλόγησαν» τα χώματα της Σαντορίνης με στάχτη και λάβα, διαμορφώνοντας ένα σπάνιο τοπίο και τη γόνιμη θηραϊκή γη που παράγει μοναδικά προϊόντα. Τα ιδιαίτερα ηφαιστειογενή εδάφη του νησιού «γεννούν» οπωροκηπευτικά με ιδιαίτερη γεύση, άρωμα και χρώμα, που μετουσιώνονται σε εμβληματικά πιάτα και πρωτότυπες σπεσιαλιτέ της τοπικής γαστρονομίας. Η κουζίνα της Σαντορίνης βασίστηκε σε αγροτικά προϊόντα, όπως η λευκή μελιτζάνα, η φάβα, το ντοματάκι Σαντορίνης, το άνυδρο αγγουράκι, το μικροσκοπικό κολοκυθάκι και η κάπαρη, όλα «θρεμμένα» με τον λαμπερό ήλιο των Κυκλάδων και την αρμύρα της θάλασσας του Αιγαίου.

Φάβα, ο χρυσός της Σαντορίνης

Η φάβα είναι το βασικό όσπριο του νησιού και προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης από το 2011. Καθότι προέρχεται από την ποικιλία Lathyrus clymenum που διαφέρει από τις υπόλοιπες ποικιλίες λαθουριού σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, έχει γλυκιά γεύση, μοναδική υφή και χαρακτηριστικό κιτρινωπό χρώμα. Η φάβα αποτελεί προϊόν με υψηλή διατροφική αξία και, μάλιστα, καλλιεργείται στη Σαντορίνη εδώ και 3.500 χρόνια, σύμφωνα με τους καρπούς που ανευρέθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου. Στα περισσότερα εστιατόρια και ταβέρνες του νησιού θα την απολαύσετε φρεσκοβρασμένη, «παντρεμένη» με κρεμμύδι, κάππαρη και παρθένο ελαιόλαδο, ενώ θα συναντήσετε και πιο μοντέρνες εκδοχές της, όπως φάβα παγωτό!

Ντοματάκι Σαντορίνης

Σήμα κατατεθέν της σαντορινιάς κουζίνας και βασική πρώτη ύλη για τις πιο αντιπροσωπευτικές παραδοσιακές συνταγές του νησιού είναι το ξερικό ντοματάκι Σαντορίνης. Το ξηρό, άνυδρο περιβάλλον της Θήρας αποδείχθηκε ιδανικό για την καλλιέργεια της μικροσκοπικής ντομάτας που έφτασε στο νησί από την Αίγυπτο στα τέλη του 19ου αιώνα και ευδοκίμησε στα ηφαιστειογενή χώματα. Το άνυδρο ντοματάκι της Σαντορίνης έχει έντονη γλυκιά γεύση, μέγεθος κερασιού και λίγο πιο χοντρή φλούδα από την κλασική ντομάτα, ενώ από το 2013 αποτελεί προϊόν ΠΟΠ. Θα το γευτείτε κατά κόρον στις σαλάτες, θα το δοκιμάσετε λιαστό, θα το βρείτε σαν γλυκό του κουταλιού, αλλά και ως ντοματοπελτέ. Έως το 1950 το ντοματάκι στήριζε την οικονομία του νησιού, γεγονός που δικαιολογεί τον αριθμό των εννέα εργοστασίων τοματοποιίας.

Σαντορινιά πιάτα, μπουκιά και συχώριο

Οι Σαντορινιοί χρησιμοποιούν το ντοματάκι στη διατροφή τους εδώ και δεκάδες χρόνια, δημιουργώντας με φαντασία και μεράκι πιάτα ασύγκριτης νοστιμιάς, όπως οι κλασικοί ντοματοκεφτέδες (ή ψευτοκεφτέδες) Σαντορίνης. Δύο επιπλέον διάσημα πιάτα της Σαντορίνης είναι το σφουγγάτο (ομελέτα με πατάτες και κολοκυθάκια) και τα πουλιά γεμιστά, ανθοί κολοκυθιού γεμιστοί με ρύζι. Οφείλετε επίσης να δοκιμάσετε τις γλυκές άσπρες μελιτζάνες σε έναν all time classic μουσακά ή ως απλή μελιτζανοσαλάτα με βαθιά νοστιμιά. Στα περισσότερα εστιατόρια του νησιού θα βρείτε και το χλωροτύρι, ντόπιο τυρί από κατσικίσιο ή αιγοπρόβειο γάλα. Είναι κρεμώδες, ελαφρώς ξινό και δροσερό, ό,τι πρέπει για να συνοδεύσει τη σαντορινιά σαλάτα μαζί με ντοματάκια, κάπαρη και κριθαρένια παξιμάδια. Όσον αφορά στα παστά, η λούντζα (καπνιστό χοιρινό σε γλυκό κρασί Vinsanto με ζάχαρη και μαραθόσπορο) και το απόχτι, παστό χοιρινό κρέας με πιπέρι, θρούμπι και κανέλα, στεγνωμένο στον αέρα, είναι μερικοί από τους πιο λαχταριστούς σαντορινιούς μεζέδες.

Το φρέσκο ψάρι απευθείας από τα πεντακάθαρα νερά του Αιγαίου δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το σαντορινιό τραπέζι. Ένα κλασικό πιάτο που απαντάται βέβαια και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, είναι η αθερινόπιτα, τηγανισμένες αθερίνες με κρεμμύδια και αλεύρι κολλημένες ώστε να μοιάζουν με πίτα, αλλά και τα ψαρόλια, μικρά ψαράκια, τα οποία αφήνουν για μέρες στον ήλιο ώσπου να ξεραθούν και να γίνουν ένας εκλεκτός μεζές που ταιριάζει άψογα με τα διάσημα σαντορινιά κρασιά.

Παραδοσιακά γλυκά Σαντορίνης

Το κουφέτο είναι το γλυκό σήμα κατατεθέν της Σαντορίνης! Το πλέον παραδοσιακό εορταστικό γλυκό του κουταλιού του νησιού παρασκευάζεται από καβουρδισμένα αμύγδαλα που έχουν σιγοβράσει με ντόπιο μέλι και σερβίρεται κατά κόρον στους γάμους, ως σύμβολο γονιμότητας και γλυκιάς ζωής για το ζευγάρι. Το αγαπημένο γλυκό κουφέτο Σαντορίνης πωλείται σε περιποιημένα βαζάκια, που εντοπίζουμε σε όλα τα καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα στο νησί.

Εξίσου διαδεδομένο και αγαπημένο παραδοσιακό γλυκό της Σαντορίνης είναι τα μελετίνια ή μελιτίνια με το χαρακτηριστικό δαντελένιο, τσιμπητό σχήμα. Αν και θεωρείται πασχαλινό γλυκό, θα το βρείτε καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου σε κάθε φούρνο και ζαχαροπλαστείο του νησιού. Η παραδοσιακή συνταγή θέλει τα μελιτίνια να φτιάχνονται με μυζήθρα και ζάχαρη, όπως και τα κρητικά καλτσούνια ή λυχναράκια, ωστόσο τα δάκρυα κοπανισμένης μαστίχας είναι το συστατικό που κάνει τη διαφορά και προσδίδει στα μελιτίνια Σαντορίνης μοναδική γεύση και άρωμα.

Ένα λαχταριστό, ξεχωριστό γλυκό που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε σαν βρεθείτε στη Σαντορίνη, είναι η κοπανιά, που αντιπροσωπεύει επάξια την cucina povera των Κυκλάδων. Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι νοικοκυρές του νησιού αξιοποιούσαν με σύνεση και ευρηματικότητα τα λιγοστά υλικά της κουζίνας τους, παρασκευάζοντας απλά και γρήγορα πεντανόστιμα γλυκίσματα, όπως η κοπανιά. Ουσιαστικά πρόκειται για τρουφάκια από κριθαροκούλουρα, κοπανισμένα στο γουδί -εξ ου και η ονομασία- με σταφίδες. Η πάστα που προκύπτει από το χτύπημα πλάθεται σε μικρά μπαλάκια, τα οποία κυλούν σε μπόλικο σουσάμι, παίρνοντας τη μορφή ενός θρεπτικότατου, υψηλής διατροφικής αξίας σνακ!

Λευκή μελιτζάνα Σαντορίνης

Ένα ακόμα σπάνιο αγροτικό προϊόν που έχει να επιδείξει με υπερηφάνεια η Σαντορίνη είναι η λευκή μελιτζάνα. Οι Σαντορινιοί έφεραν τον σπόρο στο νησί από την Αίγυπτο στα τέλη του 19ου αιώνα, στο πλαίσιο της εξαγωγής ελαφρόπετρας για τη διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ. Το άνυδρο ηφαιστειογενές έδαφος της Σαντορίνης ευνόησε την καλλιέργεια αυτού του ιδιαίτερου είδους μελιτζάνας, «χαρίζοντας» έναν καρπό με σφαιρικό σχήμα και χαρακτηριστικό λευκό χρώμα, με γλυκιά γεύση χωρίς πικράδα, βαθιά νοστιμιά και ελάχιστα σπόρια. Η σάρκα της λευκής μελιτζάνας είναι λευκή, ζουμερή και απορροφά ελάχιστο λάδι στο τηγάνισμα. Στα εστιατόρια του νησιού θα την απολαύσετε στις πιο κλασικές εκδοχές της, δηλαδή ψητή στα κάρβουνα, τηγανητή, ως μελιτζανοσαλάτα ή κοσκοσέλα (σαντορινιά στραπατσάδα) με συντροφιά το εκλεκτό σαντορινιό κρασί της αρεσκείας σας.

Κάπαρη

Πικάντικη, καυτερούτσικη και ταιριαστή με όλους τους σαντορινιούς μεζέδες, η άγρια κάπαρη κατέχει εξέχουσα θέση στην κουζίνα του νησιού. Πρόκειται για θαμνώδες φυτό που φυτρώνει ανάμεσα σε ξερολιθιές, χαλάσματα, χωράφια και τα απόκρημνα βράχια της Καλντέρας, αποτελώντας βασικό συστατικό της κυκλαδίτικης κουζίνας. Στη Σαντορίνη συνηθίζουν να αποξηραίνουν στον ήλιο τα μικροσκοπικά μπουμπούκια του φυτού και όταν πρόκειται να τα καταναλώσουν, τα μουσκεύουν. Η κάπαρη χαρίζει μοναδικό άρωμα και πικάντικη γεύση σε κάθε συνταγή, ενώ θεωρείται απαραίτητη γαρνιτούρα για τη σαντορινιά σαλάτα και ταιριάζει άψογα με τη φάβα Σαντορίνης. Εκτός από τον ανθό της κάπαρης, συλλέγονται επίσης τα καπαρόφυλλα, αλλά και οι καρποί (αγγουράκια) που γίνονται τουρσί.

12 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Santorini

Η αλλοτινή hippieland και party queen του Αιγαίου, αλλάζει. Ωριμάζει, εξελίσσεται, μεταμορφώνεται, αλλά δεν γερνά. Η Ίος, το νησί του Ομήρου και του Απέραντου Γαλάζιου, θα μείνει για πάντα νέα.

ΓΙΑΛΟΣ

Αν στο υπήνεμο ασφαλές αγκυροβόλι της Ίου κάποτε έβρισκαν καταφύγιο οι κουρσάροι της Μεσογείου, σήμερα “καταφεύγουν” πολυτελή yacht, ιστιοφόρα, ψαροκάικα και τα πλοία της γραμμής, που φέρνουν τους ταξιδιώτες στο νησί της νιότης. Ο επονομαζόμενος Γιαλός ή Όρμος είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός της Ίου, που απλώνεται κάτω από τη Χώρα περιμετρικά του λιμανιού. Περιλαμβάνει άριστες υποδομές, ξενοδοχεία, εστιατόρια, cafe, μπαράκια, τουριστικά γραφεία και μια οργανωμένη ήρεμη παραλία με πεντακάθαρα νερά. «Ζωντανή» στο δεξιό άκρο της μπούκας του λιμανιού δεσπόζει η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Ειρήνης από τον 17ο αιώνα, καλωσορίζοντας τους ταξιδιώτες στο νησί της διασκέδασης.

ΧΩΡΑ

Σκαρφαλωμένη σε βράχο πάνω από τον Όρμο, μοιάζει με αιώνια βίγλα… με αγνάντι στο πέλαγος και τον ολοστρόγγυλο γαλήνιο λιμένα. Μια βόλτα εδώ πάνω, στην πρωτεύουσα της Ίου αρκεί για να “δεσμευτείς” αιώνια μαζί της. Το εκτυφλωτικό λευκό, τα κυβόσχημα σπιτάκια, τα δαιδαλώδη λιθόστρωτα καλντερίμια, τα νιώτικα στιγάδια (στεγασμένα σοκάκια), οι ασβεστωμένες ντάμες (δηλ. οι αρμοί ανάμεσα στις πλάκες) και τα χρωματισμένα μπαλκόνια συνθέτουν το αρμονικό κυκλαδίτικο προφίλ της Χώρας.

Από την πλατεία της Μεγάλης Πιάτσας, φτάνει κανείς στην ψηλότερη κορφή του οικισμού και την Παναγιά τη Γκρεμιώτισσα, τη διασημότερη από τις 365 εκκλησιές της Ίου. Σύμφωνα με την παράδοση, η ίδια η Παναγία υπέδειξε το σημείο για το χτίσιμο του ναού στο χείλος του γκρεμού, θέλοντας σε αυτή την “αετοφωλιά” των βράχων το “σπίτι” της. Από αυτό το σημείο η πανοραμική θέα στο Αιγαίο, πάνω από τα λευκά σπίτια του Χωριού και τον Όρμο είναι με μία λέξη: συγκλονιστική. Ακόμα πιο ψηλά, τρεις άγιοι «προστατεύουν» την κυρά της Ίου. Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Γεώργιος και Άγιος Νικόλαος προεξέχουν στο γαλάζιο φόντο.

Κάτω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου θα δείτε και ίχνη από τα κυκλώπεια τείχη της αρχαίας πόλης. Στα “χαμηλά”, προς το Αμοιραδάκειο Μέγαρο, «στέγη» για το Δημαρχείο και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου, όπου εκτίθενται σημαντικά ευρήματα από την πρώιμη εποχή του Χαλκού και τον πρωτοκυκλαδικό οικισμό στο λόφο του Σκάρκου, η Χώρα παρουσιάζει τη σύγχρονη “όψη” της. Εδώ θα βρείτε αναρίθμητα μπαράκια, εστιατόρια, καταλύματα και ό,τι θελήσετε κατά την παραμονή σας στην Ίο.

ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ

Από την Επάνω Πιάτσα, σύντομα φτάνει κανείς στο πλάτωμα με τους ανεμόμυλους, στα ανατολικά του παραδοσιακού οικισμού της Χώρας. Οι δώδεκα ξεχασμένοι από το χρόνο μύλοι “ανηφορίζουν” την πλαγιά του λόφου, παραταγμένοι σε δυο σειρές, θυμίζοντας τις ένδοξες εποχές τους, τότε που άλεθαν τα σιτηρά του νησιού με τη δύναμη των αέρηδων. Δύο από αυτούς είναι ανακαινισμένοι και επισκέψιμοι, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να γνωρίσουν το εσωτερικό τους. Από την περιοχή περνάει και ο δρόμος που οδηγεί στον Τάφο του Ομήρου.

ΤΑΦΟΣ ΟΜΗΡΟΥ

Από τους Ανεμόμυλους, ακολουθείτε τον ασφαλτόδρομο, ο οποίος οδηγεί στα βορινά του νησιού, στη θέση Πλακωτό. Εδώ, πάνω από την ομώνυμη παραλία, καταμεσής του Αιγαίου, λέγεται ότι «αναπαύεται» ο Όμηρος. Σύμφωνα με την παράδοση, ο αρχαίος επικός ποιητής πέθανε και θάφτηκε στην Ίο, τόπο καταγωγής της μητέρας του Κλυμένης, όπως αναφέρεται σε κείμενα του Ηροδότου και του Παυσανία. Ένας άλλος θρύλος αναφέρει ότι ο αρχαίος επικός ποιητής πέθανε από τη στενοχώρια του, όταν δεν μπόρεσε να λύσει το γρίφο που του έθεσαν οι ψαράδες του νησιού. Αν και πολλοί μελετητές ερίζουν την καταγωγή του αρχαίου επικού ποιητή, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πέθανε και θάφτηκε στην Ίο. Μάλιστα, στο σημείο βρέθηκαν και νομίσματα του 3ου και 2ου αιώνα π.Χ. με τη μορφή του ποιητή στη μια του όψη, ωστόσο οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι δεν πρόκειται για ταφικό μνημείο, αλλά για ελληνιστικό πύργο.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ίου. Ένα υπαίθριο “μπαλκόνι” στο Αιγαίο, γεμάτο χρώματα και αρώματα… “Ευλογημένο” από ανθρώπου χέρι και οικοδομημένο με προσανατολισμό και μαγική θέα στον όρμο του Μυλοπότα. Ο Γερμανός καθηγητής αρχιτεκτονικής Peter Haupt απέδειξε εμπράκτως την αγάπη του για την Ίο, σχεδιάζοντας ένα αντίγραφο ανοιχτού αρχαίου ελληνικού θεάτρου στα πρότυπα αυτών που «απαντώνται» στην Κάτω Ιταλία, προσθέτοντας τη θέση Τσουκαλαριά (στο τέρμα της περιοχής των Ανεμόμυλων) στα ξακουστά αγνάντια του νησιού. «Γεννημένο» από μάρμαρο και ντόπια πέτρα, περιλαμβάνει κυκλική ορχήστρα διαμέτρου 12μ. και 1100 κερκίδες με νότιο προσανατολισμό, φιλοξενώντας κυρίως πολιτιστικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες στο πλαίσιο του καλοκαιρινού νιώτικου φεστιβάλ «Ομήρεια».

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΖΑΝ ΜΑΡΙ ΝΤΡΟ

Ιδιωτικό μουσείο κοντά στον Μυλοπότα, που στεγάζεται στο αρχοντικό του Jean Marie Drot. Ο Γάλλος φιλέλληνας το 1964 έχτισε στην Ίο το σπίτι του και ακριβώς δίπλα ένα μουσείο μοντέρνας τέχνης που από το 1993 φιλοξενεί ζωγραφικούς πίνακες και έργα τέχνης τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ιταλία, την Αϊτή κλπ. Ο επισκέπτης εδώ θα θαυμάσει επίσης, γλυπτά, γκραβούρες, φωτογραφίες, είδη λαϊκής τέχνης, αλλά και έπιπλα από τα Κυκλαδονήσια και άλλα μέρη της Ελλάδας. Λειτουργεί μόνο κατά τους θερινούς μήνες. Βρίσκεται στην τοποθεσία Κολιτσάνι /Μυλοπότας και είναι προσβάσιμο με τα πόδια μέσω μονοπατιού.

Ιστορία της Ίου…>>> Περισσότερα

8 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Ios

Η Μύκονος είναι νησί με ρυθμό, ένταση και παλμό. Ζει στο φως, αλλά και στο σκοτάδι. Και είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι τη Μύκονο ή θα την ερωτευτείς ή θα την μισήσεις. Η μέρα την λατρεύει και απλώνει πάνω της γενναιόδωρα το φως της. Η νύχτα επίσης… Δεν την έστεψε τυχαία βασίλισσα. Η Μύκονος παραμένει στο θρόνο της για δεκαετίες, αποκαλύπτοντας στους επισκέπτες της όλα τα μυστικά της μυκονιάτικης διασκέδασης.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΒΕΝΕΤΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Η περιπλάνηση στα σοκάκια της το βράδυ είναι απόλαυση, ειδικά όταν τα βήματά σου σε οδηγούν προς Μικρή Βενετία. Ο κόλπος της Αλευκάντρας με τα «ζωγραφισμένα» στο κάδρο της παλιά καπετανόσπιτα δεν είναι τίποτε άλλο από ένας ιδανικός πρόλογος για μια άνευ προηγουμένου εμπειρία διασκέδασης στο νησί. Εδώ όλα ξεκινούν με ένα πολύχρωμο cocktail. Παίρνεις τη θέση σου στα χτιστά καναπεδάκια του Semeli the bar και περιμένεις το σούρουπο. Αφήνεσαι στη μαγεία του ηλιοβασιλέματος και ανοίγεις τη λίστα, για να επιλέξεις «δροσιά». Ακριβώς δίπλα, το Galleraki σερβίρει με τη σειρά του, θέα, Κατερινάκια (το διασημότερο cocktail του μαγαζιού) και μουσικές του κόσμου. Από την άλλη πλευρά, το Bao’s. Με άκρως φιλική ατμόσφαιρα, casual chic εμφάνιση και λαμπερές παρουσίες, προσφέρει για καθαρά ποτά και τολμηρές cocktail δημιουργίες. Ακριβώς πάνω από το διάσημο cocktail bar, μια έκπληξη σε περιμένει φέτος το καλοκαίρι. Το Secret of Bao’s είναι το νέο disco house club της Χώρας που έχει ήδη γίνει talk of the town με τα εκκεντρικά shows, τα εκπληκτικά κοστούμια και τους εξαιρετικούς τραγουδιστές (εδώ εμφανίζεται η ελληνική μπάντα “The Starlets. Παραμένοντας στην περιοχή της Μικρής Βενετίας, οφείλεις να γνωρίζεις ότι το VIP club Toy Room του Λονδίνου έχει προσγειωθεί στη Μύκονο, απογειώνοντας το clubbing με international dj sets, ενώ το Mykonos Bar προσφέρει μια αυθεντική εμπειρία ελληνικής διασκέδασης, με χορό, ξεφάντωμα μέχρι πρωίας, τις πιο γνωστές ελληνικές επιτυχίες και live με πολλούς Έλληνες τραγουδιστές.

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ

Στην περιοχή της Μπαρκιάς, το Skandinavian παραμένει στην υπηρεσία του μυκονιάτικου nightlife από το 1978! Κάθε βράδυ γίνεται το αδιαχώρητο στο υπερυψωμένο αίθριο και στις VIP areas, χάρη στη μεγάλη ποικιλία σε cocktails, τις μουσικές επιλογές των διάσημων DJs του και τη φιλική εξυπηρέτηση. Όσο η ώρα περνά, η Χώρα αρχίζει να «ξυπνά»… Στα Ματογιάννια κάθε ελεύθερο εκατοστό γίνεται σημείο για socializing και χάζι στην λαμπερή περαντζάδα. Στο «Χρυσό Τρίγωνο», το διαχρονικό Άρωμα προσφέρει προνομιακή θέα στο καλντερίμι, φοβερά ποτά και celebrity watching. Παρακάτω, καθώς παρασύρεσαι από το κινούμενο πλήθος, φτάνεις στα Τρία Πηγάδια και το Queen. Με πιστούς θαμώνες, αίσθηση κοσμοπολιτισμού, ποιοτικό service και μια μεγάλη γκάμα σε σαμπάνιες και με μια ενδιαφέρουσα λίστα από cocktails, το διάσημο champagne & cocktail bar προσφέρει μια εκλεπτυσμένη πρόταση διασκέδασης από το στρατηγικό του σημείο. Παραμένεις στη Χώρα, ωστόσο κινείσαι προς την οδό Μητροπόλεως, για να βρεθείς στο super designάτο Alley και να δοκιμάσεις εξωτικά cocktails, συντροφιά με φίλους και τα καλύτερα summer hits.

ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Εκτός Χώρας και μόλις 200μ. από τη Φάμπρικα, στα Δεσποτικά, ένα «πράσινο» open air sunset cocktail bar ανοίγει τις πύλες του, συστήνοντας μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες του νησιού για ρέμβη, χαλάρωση και fine drinking με φόντο το μυκονιάτικο ηλιοβασίλεμα και τη θάλασσα του Αιγαίου. «Αφιερωμένο» στο ηλιοβασίλεμα, το The Garden είναι το απόλυτο seaview lounge spot για να θαυμάσεις το λιόγερμα συντροφιά με εμπνευσμένα, signature cocktails και τα sunset tracks του κορυφαίου Έλληνα dj George Siras. Η βραδιά ΠΡΕΠΕΙ να κλείσει στην παραλία Paradise. Επιβάλλεται να δεις το ξημέρωμα στο θρυλικό Cavo Paradiso στην άκρη του βράχου. Αποτελεί ένα από τα καλύτερα clubs στον κόσμο και σίγουρα μια επίσκεψη εδώ, για να δεις το ξημέρωμα χορεύοντας πλάι στην τεράστια πισίνα, βλέποντας και ακούγοντας τους διασημότερους μουσικούς παραγωγούς του κόσμου είναι εμπειρία ζωής.

1 Μαρτίου, 2019 / by More Greece / in Greece, Mykonos